Kaba Taş Devri (Paleolitik) (Eski Taş Devri)
İnsanlık tarihinin en eski ve en uzun dönemidir.
Bu dönemde insanlar taşı olduğu gibi kullanmışlar, bitki kökleri ile beslenmişler, avcılık yapmışlar ve tek heceli sesle çıkarmışlardır.
Yontma Taş Devri (Mezolitik)
Bu çağın başlarında dünyada iklim değişikliği yaşanmış ve buzul çağı başlamıştır. Bu çağda taşlar doğrudan kullanılamadığından yontulmuştur ve ilk kez taş baltalar yapılmıştır.
Taşın yontulmasıyla insan beyni ile eli arasındaki ilk koordinasyon gerçekleşmiştir. Bu durum tarihteki ilk büyük devrimdir.
Her yer buzullarla kaplı olduğundan sığınak olarak mağaralar ve kuytu yerler seçilmiştir.
Balıkçılık ve toplayıcılık temel uğraşlardır. (Tüketici toplum yapısı egemendir.)
Göçebe yaşam hâkimdir.
Anaerkil aile yapısı görülür.
Mağara duvarlarına yapılan çizimler, insanlık tarihinin “ilk sanat” eserleridir.
Ateş bu dönemin sonlarına doğru bulunmuştur.
Cilalı Taş Devri (Neolitik)
Havaların ısınması sonucunda buzullar kutuplara doğru çekilmiştir.
Toprakların tarıma açılmasıyla üretici toplum yapısına geçilmiş ve 2. büyük devrim yapılmıştır. (Tarım faaliyetleri, sürekli yerleşme merkezlerinin kurulmasını sağlamıştır. Türkiye ve Güneydoğu Avrupa’da bugüne kadar bulunmuş tarımsal üretime geçilen ilk ve en eski yerleşim yeri Diyarbakır-Çayönü’dür.
Özel mülkiyet oluşmaya başlamıştır. Bununla birlikte toplumsal sınıflar ortaya çıkmış, toplumsal iş bölümü oluşmaya başlamıştır.
Yerleşik hayata geçilmiş ilk köyler kurulmuştur.
Ateşin kullanılmasıyla toprak pişirilerek seramik kap kacak yapımı, seramik sanatı başlamıştır.
Bitki liflerinden giysiler yapılmıştır. Böylece dokumacılık başlamıştır.
Köleci toplum yapısı ortaya çıkmıştır.
Üretimde ihtiyaç fazlası olduğundan ilkel ticaret başlamıştır.
Hayvanlara evcilleştirilmeye başlanmıştır.
Ok, yay gibi aletler yapılmıştır.
İlk dinsel inançlar ortaya çıkmış, tapınaklar yapılmıştır. "Mehir" ve "Dolmen" denilen mezar ve mezar taşları bu dönemde ortaya çıkmıştır.
İnsanlık tarihinin en eski ve en uzun dönemidir.
Bu dönemde insanlar taşı olduğu gibi kullanmışlar, bitki kökleri ile beslenmişler, avcılık yapmışlar ve tek heceli sesle çıkarmışlardır.
Yontma Taş Devri (Mezolitik)
Bu çağın başlarında dünyada iklim değişikliği yaşanmış ve buzul çağı başlamıştır. Bu çağda taşlar doğrudan kullanılamadığından yontulmuştur ve ilk kez taş baltalar yapılmıştır.
Taşın yontulmasıyla insan beyni ile eli arasındaki ilk koordinasyon gerçekleşmiştir. Bu durum tarihteki ilk büyük devrimdir.
Her yer buzullarla kaplı olduğundan sığınak olarak mağaralar ve kuytu yerler seçilmiştir.
Balıkçılık ve toplayıcılık temel uğraşlardır. (Tüketici toplum yapısı egemendir.)
Göçebe yaşam hâkimdir.
Anaerkil aile yapısı görülür.
Mağara duvarlarına yapılan çizimler, insanlık tarihinin “ilk sanat” eserleridir.
Ateş bu dönemin sonlarına doğru bulunmuştur.
Cilalı Taş Devri (Neolitik)
Havaların ısınması sonucunda buzullar kutuplara doğru çekilmiştir.
Toprakların tarıma açılmasıyla üretici toplum yapısına geçilmiş ve 2. büyük devrim yapılmıştır. (Tarım faaliyetleri, sürekli yerleşme merkezlerinin kurulmasını sağlamıştır. Türkiye ve Güneydoğu Avrupa’da bugüne kadar bulunmuş tarımsal üretime geçilen ilk ve en eski yerleşim yeri Diyarbakır-Çayönü’dür.
Özel mülkiyet oluşmaya başlamıştır. Bununla birlikte toplumsal sınıflar ortaya çıkmış, toplumsal iş bölümü oluşmaya başlamıştır.
Yerleşik hayata geçilmiş ilk köyler kurulmuştur.
Ateşin kullanılmasıyla toprak pişirilerek seramik kap kacak yapımı, seramik sanatı başlamıştır.
Bitki liflerinden giysiler yapılmıştır. Böylece dokumacılık başlamıştır.
Köleci toplum yapısı ortaya çıkmıştır.
Üretimde ihtiyaç fazlası olduğundan ilkel ticaret başlamıştır.
Hayvanlara evcilleştirilmeye başlanmıştır.
Ok, yay gibi aletler yapılmıştır.
İlk dinsel inançlar ortaya çıkmış, tapınaklar yapılmıştır. "Mehir" ve "Dolmen" denilen mezar ve mezar taşları bu dönemde ortaya çıkmıştır.
Tarih Öncesi Devirler: Taş Devri Hakkında Yapılan Yorumlar